بررسی بلاک چین از دیدگاه فنی

بلاک چین از دیدگاه فنی:

بلاک چین را یک به عنوان بایگانی که اطلاعات روی آن ثبت می شوند در نظر بگیرید. شاید یک بلاک چین با چیزهایی که با آن بیشتر آشنا هستید، خیلی تفاوت نداشته باشد. مثل ویکی پد‌یا.

با استفاده از یک بلاک چین، افراد زیادی می توانند گزارشات مختلفی را به یک نوع بایگانی اطلاعات وارد کنند و همچنین کاربران می توانند چگونگی ثبت و به روز رسانی اطلاعات را کنترل کنند. به همین منوال، مقالات ویکی پدیا هم محصول یک ناشر نیستند. بنابراین در ویکی پدیا هم فقط یک فرد اطلاعات را کنترل نمی کند.

با این حال، با بررسی های عمیق تر، تفاوت هایی که باعث می شود فناوری بلاک چین منحصر به فرد باشد، روشن تر می شود. در حالی که هر دو در شبکه های توزیع شده (اینترنت) اجرا می شوند، ویکی پدیا در شبکه جهانی وب (WWW)، با استفاده از یک مدل کلاینت سرور، طراحی شده است.

در ویکی پدیا، یک کاربر(کلاینت)، با مجوزهایی که در حساب کاربری خود توسط سیستم برایش تعیین می شود، قادر است همه یا برخی از ورودی های ویکی پدیا را که در یک سرور متمرکز ذخیره شده اند، تغییر دهد.

هر زمان که یک کاربر به صفحه ویکی پدیا دسترسی پیدا کند، نسخه به روز شده دیتابیس (مسترکپی) را دریافت می کند. اما تفات اصلی این است که کنترل پایگاه داده همچنان با مدیران ویکی پدیا باقی می ماند و کنترل دسترسی ها و مجوز ها توسط یک مقام مرکزی حفظ می شود. به نوعی مدیران ویکی پدیا می توانند یک مقاله را هر زمان که بخواهند حذف کنند اما در بلاک چین کاربران شبکه مالک اطلاعات پایگاه داده هستند و اطلاعات روی بلاک چین پاک نمی شود.

استحکام دیجیتالی ویکی پدیا شبیه به امنیت پایگاه داده های متمرکز دولت ها، بانک ها و یا شرکت های بیمه امروزی است. کنترل پایگاه های داده متمرکز در دست صاحبان آن ها است. مدیران یک سایت می توانند به تمام موارد مورد نیاز در سایت خود، دسترسی و بر آن ها کنترل کامل داشته باشند.

پایگاه داده توزیع شده توسط فن آوری بلاک چین، اساسا یک پشتوانه دیجیتالی کاملا متفاوت ایجاد می کند. این موردم هم یکی دیگر از ویژگی های متمایز و مهم از فن آوری بلاک چین است.

دیتابیس یا Master Copy ویکی پدیا بر روی یک یا چند سرور خاص توسط کاربران ویرایش می شود و همه کاربران نسخه جدید را مشاهده می کنند. در مورد بلاک چین، هر نود (node) در شبکه یک گزارش مستقل ثبت می کند و هر رکورد مستقل با رکورهای دیگر تبدیل به یک مجموعه ای گزارشات رسمی می شوند.

چند اصطلاح در زمینه بلاک چین:

حمله ۵۱ درصد:

مهم‌ترین نقطه‌ضعف بلاک‌چین از دیدگاه امنیتی است. یک نهاد که روی بلاک‌چین قرار دارد برای کنترل همه شبکه تنها به کنترل ۱+۵۰ درصد آن نیاز دارد. بدین ترتیب می‌تواند هر کاری که دوست دارد انجام دهد، سکه‌ها را دو بار خرج کند، از اعتبارسنجی تراکنش‌های معین جلوگیری کند، ماینرها را متوقف کند و غیره.

بلوک:

بلاک‌‌چین از بلوک‌هایی تشکیل یافته است. هر بلوک شبیه صفحه‌ای بر روی یک دفتر کل کاغذی است، که شامل فهرستی از تراکنش‌های اخیر است. وقتی یک بلوک تکمیل می‌شود به انتهای بلوک قبلی اضافه می‌شود و بدین ترتیب زنجیره بلوک‌ها یا بلاک‌چین را تشکیل می‌دهد. هر بلوک همچنین شامل راه‌حلی برای یک مسئله ریاضی است. بدون داشتن پاسخ این مسئله، هیچ بلوکی نمی‌تواند به زنجیره اضافه شود.

ارتفاع بلوک:

ارتفاع بلوک به تعداد بلوک‌های منفرد درون یک بلاک‌چین گفته می‌شود. بلوک اول ارتفاعی برابر با ۰ دارد. همچنین به نام بلوک پیدایش (Genesis) نیز شناخته می‌شود.

رمز پول (cryptocurrencu):

یک پول دیجیتالی نامتمرکز که بتوان در ازای کالا، خدمات و انتقال دارایی‌ها استفاده کرد. نخستین رمزپول، بیت‌کوین است که در ژانویه ۲۰۰۹ متولد شد.

دی اپ(Dapp):

دی‌اپ مخفف اپلیکیشن نامتمرکز (decentralized app) است. برخلاف اپلیکیشن‌های معمول (که از سرورهای متمرکز برای اجرا کد خود استفاده می‌کنند) یک دی‌اپ بر روی شبکه همتا به همای نامتمرکز اجرا می‌شود. مشهورترین نمونه‌های آن شامل کریپتوکیتیز (CryptoKitties) است که یک بازی پرورش گربه است. روش مبادله رایج EtherDelta نیز یک دی‌اپ است. اپلیکیشن‌های نامتمرکز نیز به یک فرانت‌اند نیاز دارند. این الزام آن‌ها را از قراردادهای هوشمند که روی بک‌اند اجرا می‌شوند، متمایز می‌کند.

فیات(fiat):

پول فیات یعنی پول ملی معمولی مانند دلار ایالات متحده، پوند بریتانیا و یورو است. این پول از سوی دولت‌ها تعیین می‌شوند؛ اما دارای پشتیبان‌هایی از قبیل طلا نیست.

فورک(fork):

یک فورک بلاک‌چین می‌تواند به چند دلیل رخ دهد. یکی از دلایل آن برای امنیت است که شاید بخشی از جامعه بخواهند پروژه را در جهت متفاوتی تغییر دهند یا بخواهند قواعد جدیدی را به کد بلاک‌چین اضافه کنند. یک هاردفورک بلوک‌ها/تراکنش‌های نامعتبر قبلی را معتبر می‌کند، در حالی که سافت‌فورک بلوک‌های معتبر قبلی را نامعتبر می‌سازد.

نرخ هش(hash rate):

نرخ هش به تعداد هَش‌هایی که ماینر رمزپول می‌تواند در هر ثانیه اجرا کند بستگی دارد.

Ico:

با محبوب‌تر شدن رمزپول‌ها، تعداد فزاینده‌ای از استارتاپ‌ها سکه‌های خود را عرضه کرده‌اند. هر کدام از آن‌ها قول می‌دهند که جنبه‌های رایج دنیای رمزپول‌ها را اصلاح کرده و با رفع کاستی‌ها آن را بهینه‌سازی می‌کنند. این سکه‌های جدید از طریق ICO یعنی (عرضه اولیه سکه) تولید می‌شوند. در واقع ICO نسخه رمزنگاری شده‌ای از عرصه اولیه سهام در بازار بورس (IPO) محسوب می‌شود.